Bismillahirrahmanirrahim
Müddet-i hayatımda tecrübelerimle fikrimde tevellüd eden şudur:
Ye’s en dehşetli bir hastalıktır ki, âlem-i İslâmın kalbine girmiş.
İşte o ye’stir ki bizi öldürmüş gibi, garpta bir-iki milyonluk küçük bir devlet, şarkta yirmi milyon Müslümanları kendine hizmetkâr ve vatanlarını müstemleke hükmüne getirmiş.
Hem o ye’stir ki, yüksek ahlâkımızı öldürmüş, menfaat-i umumiyeyi bırakıp menfaat-ı şahsiyeye nazarımızı hasrettirmiş.
Hem o ye’stir ki, kuvve-i mâneviyemizi kırmış. Az bir kuvvetle, imandan gelen kuvve-i mâneviye ile şarktan garba kadar istilâ ettiği halde, o kuvve-i mâneviye-i harika me’yusiyetle kırıldığı için, zâlim ecnebîler dört yüz seneden beri üç yüz milyon Müslümanı kendilerine esir etmiş.
Hattâ bu ye’sle, başkasının lâkaytlığını ve füturunu kendi tembelliğine özür zannedip neme lâzım der, “Herkes benim gibi berbattır” diye şehamet-i imaniyeyi terk edip hizmet-i İslâmiyeyi yapmıyor.
Madem bu derece bu hastalık bize bu zulmü etmiş, bizi öldürüyor. Biz de o kàtilimizden kısasımızı alıp öldüreceğiz. لاَ تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللهِ (“Rahmet-i İlâhiyeden ümidinizi kesmeyiniz.” Zümer Sûresi, 39:53. ) kılıncıyla o ye’sin başını parçalayacağız. مَالاَ يُدْرَكُ كُلُّهُ لاَيُتْرَكُ كُلُّهُ (Bir şey bütünüyle elde edilmezse, tamâmen de terk edilmez) hadisinin hakikatiyle belini kıracağız inşaallah.
Ye’s, ümmetlerin, milletlerin “seretan” denilen en dehşetli bir hastalığıdır.
Ve kemalâta mâni ve اَناَ عِنْدَ حُسْنِ ظَنِّ عَبْدِى بِى (Kulum Beni nasıl tanırsa, onunla öyle muamele ederim.” Buharî) hakikatine muhaliftir; korkak, aşağı ve âcizlerin şe’nidir, bahaneleridir.
Şehamet-i İslâmiyenin şe’ni değildir. Hususan Arap gibi nev-i beşerde medar-ı iftihar yüksek seciyelerle mümtâz bir kavmin şe’ni olamaz. Âlem-i İslâm milletleri Arabın metanetinden ders almışlar. İnşaallah, yine Araplar ye’si bırakıp, İslâmiyetin kahraman ordusu olan Türklerle hakikî bir tesânüd ve ittifak ile el ele verip Kur’ân’ın bayrağını dünyanın her tarafında ilân edeceklerdir. (Tarihçe-i Hayat)
Bediüzzaman Said Nursî
Müddet-i hayatımda tecrübelerimle fikrimde tevellüd eden şudur:
Ye’s en dehşetli bir hastalıktır ki, âlem-i İslâmın kalbine girmiş.
İşte o ye’stir ki bizi öldürmüş gibi, garpta bir-iki milyonluk küçük bir devlet, şarkta yirmi milyon Müslümanları kendine hizmetkâr ve vatanlarını müstemleke hükmüne getirmiş.
Hem o ye’stir ki, yüksek ahlâkımızı öldürmüş, menfaat-i umumiyeyi bırakıp menfaat-ı şahsiyeye nazarımızı hasrettirmiş.
Hem o ye’stir ki, kuvve-i mâneviyemizi kırmış. Az bir kuvvetle, imandan gelen kuvve-i mâneviye ile şarktan garba kadar istilâ ettiği halde, o kuvve-i mâneviye-i harika me’yusiyetle kırıldığı için, zâlim ecnebîler dört yüz seneden beri üç yüz milyon Müslümanı kendilerine esir etmiş.
Hattâ bu ye’sle, başkasının lâkaytlığını ve füturunu kendi tembelliğine özür zannedip neme lâzım der, “Herkes benim gibi berbattır” diye şehamet-i imaniyeyi terk edip hizmet-i İslâmiyeyi yapmıyor.
Madem bu derece bu hastalık bize bu zulmü etmiş, bizi öldürüyor. Biz de o kàtilimizden kısasımızı alıp öldüreceğiz. لاَ تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللهِ (“Rahmet-i İlâhiyeden ümidinizi kesmeyiniz.” Zümer Sûresi, 39:53. ) kılıncıyla o ye’sin başını parçalayacağız. مَالاَ يُدْرَكُ كُلُّهُ لاَيُتْرَكُ كُلُّهُ (Bir şey bütünüyle elde edilmezse, tamâmen de terk edilmez) hadisinin hakikatiyle belini kıracağız inşaallah.
Ye’s, ümmetlerin, milletlerin “seretan” denilen en dehşetli bir hastalığıdır.
Ve kemalâta mâni ve اَناَ عِنْدَ حُسْنِ ظَنِّ عَبْدِى بِى (Kulum Beni nasıl tanırsa, onunla öyle muamele ederim.” Buharî) hakikatine muhaliftir; korkak, aşağı ve âcizlerin şe’nidir, bahaneleridir.
Şehamet-i İslâmiyenin şe’ni değildir. Hususan Arap gibi nev-i beşerde medar-ı iftihar yüksek seciyelerle mümtâz bir kavmin şe’ni olamaz. Âlem-i İslâm milletleri Arabın metanetinden ders almışlar. İnşaallah, yine Araplar ye’si bırakıp, İslâmiyetin kahraman ordusu olan Türklerle hakikî bir tesânüd ve ittifak ile el ele verip Kur’ân’ın bayrağını dünyanın her tarafında ilân edeceklerdir. (Tarihçe-i Hayat)
Bediüzzaman Said Nursî
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder