Biz muhabbet fedaileriyiz, husumete vaktimiz yoktur

Bismillahirrahmanirrahim

Hakikat

26 Şubat 1324 (Mart 1909)
Dinî Ceride, No. 70

Biz kâlû belâdan cemiyet-i Muhammedîde (a.s.m.) dâhiliz. Cihetü’l-vahdet-i ittihadımız tevhiddir. Peymân ve yeminimiz imandır. Madem ki muvahhidiz, müttehidiz. Her bir mü’min i’lâ-yı kelimetullah ile mükelleftir. Bu zamanda en büyük sebebi maddeten terakki etmektir. Zira, ecnebîler fünun ve sanayi silâhıyla bizi istibdad-ı mânevîleri altında eziyorlar. Biz de, fen ve san’at silâhıyla i’lâ-yı kelimetullahın en müthiş düşmanı olan cehil ve fakr ve ihtilâf-ı efkârla cihad edeceğiz.

Biz bir cemaatiz, hedefimiz ve programımız...

Bismillahirrahmanirrahim

Risale-i Nur şakirtlerinin değil emniyete ve âsâyişe zarar vermek, belki bütün kuvvet ve kanaatleriyle milleti anarşilikten muhafaza ve emniyet ve âsâyişi temin etmek için çalıştıklarına delil ise, birinci esasta beyan edilmiş.

Evet, biz bir cemaatiz.

Hedefimiz ve programımız,
evvelâ kendimizi,
sonra milletimizi idam-ı ebedîden ve daimî, berzahî haps-i münferitten kurtarmak
ve vatandaşlarımızı anarşilikten ve serserilikten muhafaza etmek
ve iki hayatımızı imhâya vesile olan zındıkaya karşı Risale-i Nur’un çelik gibi hakikatleriyle kendimizi muhafazadır. (On Dördüncü Şuâ, Afyon)